Wielu rodziców staje przed ważną decyzją zabrania swojej pociechy na wizytę u psychologa i warto to zrobić, gdy opiekun zauważy przynajmniej jeden z niepokojących objawów. Sygnałów ostrzegawczych jest kilka, dlatego należy podejść do tematu z najwyższą starannością. Co jeszcze oferuje psycholog dziecięcy?
Kiedy udać się do psychologa dziecięcego?
Do psychologa dziecięcego należy się udać, jeśli rodzice dziecka zauważą niepokojące objawy. Do nich zaliczyć można m.in.:
- Widoczną zmianę w zachowaniu dziecka (złość, smutek, izolacja od otoczenia, w tym od rówieśników i rodziców)
- Widoczne pogorszenie wyników w nauce, gdzie niskie oceny nie zawsze oznaczają lenistwo, a głębiej zakorzeniony problem emocjonalny
- Jeśli rodzice planują separację, bądź nawet rozwód, rozmowa dziecka z psychologiem może pomóc mu przebrnąć przez trudny okres w rodzinie
- Jeśli osoby z otoczenia rodzica (w szczególności nauczyciele, z którymi nasza pociecha ma kontakt przez kilka godzin dziennie) dają wyraźne znaki ostrzegawcze
- Kiedy dziecko ma trudności w kontaktach z rówieśnikami, jeśli boi się wielu sytuacji, jeśli ma niską samoocenę i zaczyna narzekać, że nic mu w życiu nie wychodzi
- Jeśli rodzic ma trudności wychowawcze lub po prostu chce zadbać o dobry stan psychiczny pociechy przy codziennych problemach
Jak wygląda wizyta u psychologa dziecięcego? O co pyta?
Po skontaktowaniu się z odpowiednim specjalistą w tej dziedzinie i umówieniu spotkania, rodzic lub rodzice dziecka na pierwsze spotkanie przychodzą sami. Wtedy wówczas psycholog dla dzieci zbiera wywiad, pyta o zdrowie, zachowanie i samopoczucie pociechy oraz bada czy obawy rodziców mogą być uzasadnione. Wszelkie podane psychologowi informacje pomagają mu w późniejszej wizycie, na które zabierane jest dziecko. Warto tutaj wspomnieć, że wszystkie te informacje chronione są tajemnicą zawodową i psycholog nie ma prawa przekazać ich nikomu innemu, dlatego warto mówić specjaliście wyłącznie prawdę.
W trakcie wizyty psycholog wraz z rodzicami ustala i proponuje liczbę spotkań, wspólny cel bądź cele i przedstawia podstawowe informacje odnośnie organizacji.
Wizyta dziecka u psychologa to już czas, by psycholog mógł je bliżej poznać. Potrzebnych jest zazwyczaj kilka takich spotkań i specjalista zawsze do każdego przypadku podchodzi indywidualnie, ale z reguły spotkania mają charakter bardzo luźny, kiedy wspólnie rozmawiają, śmieją się i nawet grają. Rodzice dziecka nie powinni ingerować w przebieg spotkania i stwarzać sytuacji, w których dziecko może poczuć się przez to niekomfortowo. Dobry psycholog dziecięcy, jeśli zauważy nieprawidłowości, poinformuje o tym opiekunów osobiście.
Psychologa dziecięcy – diagnoza
Po przeprowadzonych spotkaniach psycholog dla dzieci analizuje wszystkie zdobyte podczas tych wizyt informacje i tworzy własną, profesjonalną interpretację zachowania i problemów dziecka (i rodziny). Za pomocą tego zdoła przedstawić sposoby na rozwiązanie potencjalnych kłopotów. Może zaproponować terapię, uczestniczenie w spotkaniach dla dzieci i/lub rodziców, a nawet terapię małżeńską lub rodzinną.
Psycholog podczas rozmowy z rodzicami prosi, by ci podjęli kroki mające za zadanie poprawić stan psychiczny dziecka. W zależności od skali problemu zasugeruje również plan działania i wskaże najlepsze według niego kroki. Pamiętaj, żeby w tej sytuacji być z psychologiem dziecięcym szczerym. Należy zaznaczyć, czy wystarczy Ci czasu na wszystkie działania i czy jesteś przygotowany na przedstawione kroki. Pamiętaj też, że psycholog nie jest sędzią. Specjalista ma za zadanie wesprzeć cię w trudnej sytuacji i pomóc, a nie rozliczać z potencjalnych błędów.
Psycholog dziecięcy online – czy da się porozmawiać z psychologiem przez internet?
Każdy realny kontakt z rodzicami i/lub dzieckiem jest na wagę złota. Spotkania na żywo są znacznie bardziej wartościowym sposobem na zapoznanie się z sytuacją w rodzinie osób zainteresowanych profesjonalną pomocą psychologa, dlatego nie warto tego robić przez internet lub/i telefon. Przez sieć i telefon bardzo trudno jest przeanalizować zachowanie i stan emocjonalny zarówno rodziców, jak i samego dziecka.